Tiyatronun kökeninin, insanın kendi dünyasında yaşananları ve doğa olaylarını kendi beden hareketleriyle temsil etme çabalarına dayandığı söylenir. Peki; tiyatronun bunca ilgi çekmesinin nedeni insanın kendi hayatının benzerini sahnede görmesi midir sizce?&nbsp;Tiyatro; çoğu zaman insanın kendi hayatını, doğa olaylarını, doğaüstü mistik ögeleri ve dini ögeleri konu edinen bir sanat dalı. Fikrimce; tiyatronun izleyicisi üzerinde bu kadar büyük bir etki bırakmasının temelinde işleyebileceği konu yelpazesinin geniş olması yatıyor. Deneysel oyun yazarı Richard Maxwell de tiyatronun bu olanağından yararlanıyor ve ortaya çarpıcı bir oyun çıkartıyor: Field of Mars.&nbsp;İki saat süren bu oyun, tüm bu süre zarfında izleyiciyi oyunda tutabilecek bir etkiye sahip. Adını eski bir Roma eğitim alanından alan oyun, NYU Skirball’daki iki perdede insanlık tarihinin temalarına yumuşak ve belirsiz bir şekilde işaret ediyor. İlk perdenin ilk bölümünde yaratılıştan bahsediliyor, renk ve ışıkla ilgili kısa bir keşiften sonra Adem ve Havva tanıtılıyor. İkinci bölümde ise Chapel Hill’deki bir günümüz lokantasında devam ediyor oyun. Orada, üç personel müzik çalma listesini tartışırken yakındaki bir stantta iki şarkı yazarı (Jim Fletcher ve Brian Mendes) iki genç endüstri figürü (Nicholas Elliott ve James Moore) ile işbirliği yapmaya çalışıyor. Her iki grupta da sohbet müzik üstüne… Her iki grup da müzikle ilgili belirli türlerin ilham verdiği tepkiler, onlara hissettirdikleri ve şarkıların kültürümüzü nasıl ilerlettiği hakkında uzun tartışmalar içeren sohbetler yürütüyor. Ancak sohbetler buz gibi, uyumsuz tempolarıyla Maxwell’in deneyleri uzaklaştırmak için bahanesi... Bu nedenle tema boş bir çağrışım olmaya devam ediyor.&nbsp;Oyuncular; repliklerini duygusuz, kristal netliğinde prova edilmemiş olanın eşiğine getiriyorlar. En güçlü yaşam belirtisi, koregraf Gillian Walsh’ın canlandırdığı restoranın genç barmeninden geliyor. Geri kalanı; kasıtlı olarak yabancılaştırılan sessizlikler ve insanın ilerlemesi hakkında konuşmalardan oluşuyor. Oyunun genelinde; kökenlerimizin dünyevi ve daha büyük vizyonları arasındaki çizgiler zorlayıcı bir şekilde bulanıklaştırılıyor. Hem deneysel hem de sanatsal olarak oldukça ilgi çekici bir yapıt olan Field of Mars; tiyatro sanatında büyük bir tahta sahip olacak gibi görünüyor.İpek Akıncı

Richard Maxwell ile ilgili hikayeler